Με 5 εισιτήρια την ημέρα και 14.000 ευρώ μηνιαία έξοδα ο δημοτικός κινημοτογράφος ΑΛΕΚΑ ανέστειλε την λειτουργία του.
Μνημόνιο, Καλλικράτης και διοίκηση του δήμου έβαλαν, προσωρινό ελπίζουμε, τέλος σε ένα κομμάτι της ιστορίας του τόπου μας. Όταν το πρόγραμμα του κινηματογράφου δεν το έχει ούτε το αθηνόραμα, δεν υπάρχει περίπτωση να κόψει ικανοποιητικό αριθμό εισιτηρίων. Δυστυχώς όμως δεν δημιουργήθηκε ούτε και κάποιο άλλο blog έστω του κινηματογράφου. Πράγμα που δείχνει ότι οι υπεύθυνοι της λειτουργίας του δεν είχαν το στοιχειώδες έστω μεράκι για αυτή τη δουλειά.
Σίγουρα οι κινηματογράφοι δεν περνάνε τις καλύτερες ημέρες στην ιστορία τους. Με 7-9 ευρώ εισιτήριο για μια ταινία που στο κάτω κάτω είναι κονσέρβα και με 1,2 εκ ανέργους και τον βασικό στα 500 ευρώ πληρώνουν την μη προσαρμογή τους στις νέες συνθήκες. Το ΑΛΕΚΑ όμως δεν ήταν στην κατηγορία αυτή.
Η διοίκηση θα μπορούσε να εμπιστευτεί νέους (και όχι μόνο) ανθρώπους του δήμου μας, να πάρουν πρωτοβουλίες και να δώσουν ζωή στον δημοτικό κινηματογράφο, ακόμη κι έξω από τα συνηθισμένα πλαίσια ενός εμπορικού κινηματογράφου. Ιδέες και τρόποι υπάρχουν πολλοί και είμαστε σίγουροι ότι οι άνθρωποι του χώρου, έχουν σίγουρα περισσότερες από εμάς.
Η μετατροπή του σε πολιτιστικό χώρο είναι θεμιτή και αναμένουμε να δούμε στην πράξη τι αυτό θα σημαίνει. Από την γειτονιά έλειπε σίγουρα ένας τέτοιος χώρος. Ένας χώρος που να μπορέσει να αναδείξει την πνευματική παραγωγή του τόπου. Το κενό αυτό θα μπορούσε όμως να καλύψει η «Αθηνά» στα Ιλίσια, που εξ΄ όσων γνωρίζουμε ανήκει πλέον στον δήμο μετά την δωρεά των ιδιοκτητών του.
Το τι θα φέρει το μέλλον δεν εξαρτάται μόνο από τα χρήματα. Εξαρτάται κυρίως από τους ανθρώπους που διοικούν και το όραμα που έχουν. Σε όλα τα επίπεδα.
Zografou bloging 